Vakantie is voor veel mensen een tijd om zich te bezinnen. Er even helemaal uit, los van de dagelijkse sleur, kun je rustig nadenken over vragen die misschien al langer spelen. Doe ik nog wel wat ik wil? Of doe ik het nog wel op de manier die ik wil?
Op internet – waar vele mooie teksten circuleren – kwam ik twee uitspraken tegen die me aan het denken zetten. Omdat ze allebei waar en belangrijk zijn als het gaat om keuzes maken, maar ook tegengesteld lijken te zijn.
Dit is de ene waarheid:
Deze visie gaat over doorzetten bij tegenslag. Opstaan en weer verder gaan als enige manier om je doel te bereiken. We leven in een wereld die zo snel gaat, dat we vergeten hoeveel tijd het kost om nieuwe dingen te leren. En we zijn zo gewend aan perfectie, dat we niet meer inzien hoeveel fouten je eerst moet maken voor je echt succesvol bent. Wie meteen opgeeft onder het mom “dit is niet mijn ding”, heeft onrealistische verwachtingen.
En dit is de andere waarheid:
Deze visie gaat over loslaten van dingen die niet bij je passen. Het heersende westerse wereldbeeld is dat je alles kunt bereiken wat je maar wilt, als je maar hard genoeg werkt en er echt voor gaat. En we vergeten de dode paarden. Je weet wel, die waar je zo hard aan kunt trekken als je wilt, maar die nooit in beweging komen. Dingen die echt niet passen bij jouw karakter, levenswijze of je persoonlijke ‘missie’, ga je niet voor elkaar krijgen. Hoe hard je het ook probeert.
Vaak is het lastig te bepalen met welke van de twee waarheden je te maken hebt. Als iets maar niet lukt, hoe weet je dan of je gewoon moet blijven proberen of dat je beter iets anders kunt gaan doen?
Gelukkig zijn er wel een aantal signalen die aangeven wat de beste keuze is.
Signalen dat je het beste kunt kiezen voor doorgaan zijn:
- Je ziet dat je vooruit gaat – ook al zijn het kleine stapjes
- Je krijgt energie van hetgeen je doet
- Je motivatie komt voort uit een bijdrage willen leveren
Signalen dat je het beste kunt kiezen voor stoppen zijn:
- Het kost je meer energie dan het je oplevert
- Je motivatie komt voort uit angst (om anderen teleur te stellen, zekerheden kwijt te raken)
- De praktijk wijst telkens uit dat er geen verbetering in zit
Nu zijn wij mensen er heel erg goed in om onszelf voor de gek te houden. Als alle signalen in de richting van stoppen wijzen, beweren we zelf dat “het vanzelf goed komt” als we “alleen dit ene ding – dat we al jaren niet doen- nog even doen”.
En als alle signalen in de richting van tijdelijke een tegenslag wijzen, roepen we heel hard “dat we hier niet geschikt voor zijn” of “dat het toch niks wordt”.
Met er veel over nadenken en de voors en tegens tegen elkaar afwegen los je dit meestal niet op. Wat wel werkt: een pauze inlassen. Richt je aandacht op iets heel anders – vakantie leent zich daar uitstekend voor – en laat je onderbewustzijn de keuze maken.
